Safari! - Reisverslag uit Moshi, Tanzania van Jochem - WaarBenJij.nu Safari! - Reisverslag uit Moshi, Tanzania van Jochem - WaarBenJij.nu

Safari!

Door: Jochem

Blijf op de hoogte en volg Jochem

22 Januari 2013 | Tanzania, Moshi

Daar ben ik weer! Hopelijk kunnen jullie mijn verhaal enigszins volgen, ik heb een hoop te vertellen dus het verloopt wellicht niet overal even chronologisch ;)

Ik ben inmiddels terug van een geweldige safari. De timing van de safari was erg geschikt, aangezien ik er woensdag behoorlijk doorheen zat. Ik had even geen inspiratie meer voor mijn lessen en het voelde allemaal erg nutteloos. Het is zo lastig om kinderen zinnen in Engels te leren als je ze de betekenis niet kan uitleggen. Ik had regelmatig momenten waarop ik geen flauw idee meer had wat ik nou kon doen. De Swahili-les was niet veel beter. Voor Swahili heb ik de kinderen met special needs, die amper kunnen lezen en schrijven. Aan het einde van de les heb ik niet veel meer bereikt dan ze de klinkers te leren schrijven en lezen, en ze maken er nog steeds veel fouten in. We eindigden de dag met een gymles in plaats van rekenen (op woensdag en vrijdag hebben de kinderen gym en art class in plaats van rekenen). We hebben ze een estafetteloop laten doen en laten voetballen, wat ze zelf behoorlijk konden regelen. Ik denk dat ik er ook even doorheen zat omdat je er af en toe toch even genoeg van hebt hoe sloom en ineffectief alles gaat. Negen van de tien keer kan ik het voor lief nemen maar woensdag had ik er even genoeg van. Daarnaast wil Ailsa (de projectmanager) ons allerlei extra tutorials geven voor rekenen. Ze wilde er vandaag een na schooltijd geven. Ik heb besloten dit te weigeren. Vorige week hadden we er ook een, ze zegt dan dat het maximaal een uur duurt en het zeer nuttig is maar in werkelijkheid duurt het meerdere uren en probeert ze ons min of meer uit te leggen hoe je vijf bij twee optelt. Vandaag wilde ze deel twee geven met als onderwerp 'carrying the numbers' (het optellen van getallen boven de tien door ze onder elkaar te zetten). Ik heb haar gezegd dat ik daar het nut echt niet van inzie, dat ik mijn f***ing master's degree heb en weet hoe ik een dergelijke som moet oplossen. Ik vind rekenen bovendien de makkelijkste les om te geven omdat ik de getallen in Swahili ken, je verder niet veel kennis van Swahili nodig hebt, getallen universeel zijn en je met gebaren, pen en papier en eenvoudige voorwerpen al een hoop kan bereiken. Ik ga mijn tijd dan ook niet meer verdoen met het zelf volgen van rekenlessen alsof ik in groep drie of vier zit. Ik moet mijn grenzen behoorlijk duidelijk aangeven om te voorkomen dat ze onze tijd blijft opslokken met nutteloze tutorials, maar het is woensdag goed gelukt. Ik heb haar uitgelegd hoe ik erover denk en gezegd dat ik weiger dergelijke lessen te volgen. Zij gaf hierop aan dat her meer gaat om hoe je dergelijke sommen kan uitleggen aan de kinderen dan hoe je ze zelf moet oplossen, maar in werkelijkheid legt ze daar niks over uit en is ze ons wel degelijk aan het uitleggen hoe je zulke sommen moet doen. Daarnaast heb ik zelf genoeg ideeen over hoe ik het de kinderen kan uitleggen. Ik ben aan het einde van de schooldag dan ook naar huis gegaan en volgens mij heeft ze nu door hoe ik erover denk. Ze is er niet al te blij mee maar dat is dan haar probleem. Toen mijn dag erop zat en ik terug ging was ik blij dat ik de tutorial had geweigerd en voor mezelf heb gekozen! Toen ik aankwam in het centrum van Moshi besloot ik een motortaxi naar het zwembad te nemen en even een paar uurtjes te gaan zwemmen en dat deed me erg goed.

Donderdag begon de safari! We vertrokken om acht uur 's ochtends. We gingen in twee jeeps met in totaal elf personen. In elke jeep ging naast een chauffeur ook een kok mee. Donderdag zouden we eerst naar Tarangire gaan. Het duurde een uur of vier/vijf voor we hier aankwamen. Eenmaal aangekomen hebben we snel geluncht, onze tenten opgezet en daarna begon de eerste game drive. Tijdens een game drive rijd je een aantal uur (meestal zo'n 5 uur) rond om dieren te spotten. Het dak van de jeep kon overigens omhoog, waardoor je in de jeep kan staan om dieren te bekijken en te fotograferen. De Tarangire staat bekend om zijn grote olifantenpopulatie. En geloof me, olifanten hebben we gezien. Ik heb ze niet geteld maar ik schat dat ik er zeker een paar honderd heb gezien. Meestal zagen we ze in groepen van vier tot een stuk of twintig. We konden ze van erg dichtbij zien, soms liepen ze letterlijk voor de truck langs. Naast olifanten waren er veel baobabs, grote bomen met enorme boomstammen. Verder hebben we enkele giraffen, vogels en antilopen gezien. Toen we terugkwamen stond er een lekker diner voor ons klaar. In de nationale parken vind je verschillende kampeerplaatsen waarvan wij er een hadden uitgezocht die erg rustig was (er waren maar twee andere mensen). Tijdens het eten hadden we uitzicht op de olifanten, die op ongeveer tien meter afstand toekeken en later weer weggingen. Erg indrukwekkend. 's Avonds zijn we vrij vroeg gaan slapen omdat iedereen de dag erna weer vroeg moet opstaan. De volgende ochtend werd het ontbijt om zeven uur geserveerd, later zou het alleen maar vroeger worden. Ik had er echter helemaal niets op tegen, hoe vroeger we gingen hoe meer kans we hadden om dieren te zien.

Vrijdag gingen we na het ontbijt naar de Serengeti. Ook dit duurde ongeveer een uur of vier/vijf. Het rijden is echter zeker niet vervelend, aangezien erg mooie uitzichten elkaar voortdurend opvolgen. Deze dag had ik echter last van een oogontsteking aan een oog. Het bewuste oog deed continu pijn en ik kon er niets aan doen behalve het goed schoonmaken. Zo goed en kwaad als het kon heb ik het maar zoveel mogelijk geprobeerd te negeren. Dat lukte redelijk maar het bleef wel jammer, omdat je je ogen goed wil gebruiken tijdens een safari. Gelukkig bood de Serengeti veel moois., hoewel ik hier volgens mij de minste dieren heb gezien. Het park is immens, de oppervlakte ervan is groter dan die van Nederland. De verrekijker (mocht de familie Bogaard dit lezen, bedankt voor het lenen! :)) kwam vandaag erg goed van pas, omdat de dieren wat verder weg zaten. Zo hebben we een aantal cheetahs in bomen gezien die je zonder verrekijker echt niet kon zien. Ze zaten in bomen met een soort van worsten (de chauffeur/gids noemde ze continu sausage trrees, ik heb geen idee wat de worsten daadwerkelijk waren aangezien we ze van ver zagen :)). Ik weet overigens niet meer precies welke dieren ik in welk park en wanneer heb gezien. Wat ik in elk geval heb gezien zijn olifanten, giraffen, zebra's, hyena's, leeuwen, neushoorns, everzwijnen, bavianen, krokodillen, nijlpaarden, cheetahs, jakhalzen, struisvogels, flamingo's en buffels. Geen idee of ik nu wat vergeet, maar zo ongeveer alles wat er te zien valt dus! Helaas zagen we de leeuwen alleen van veraf. Zaterdagochtend zagen we in de verte twee leeuwinnen, je kon ze alleen zien als ze hun hoofd boven het gras uitstaken, en twee welpjes die met elkaar speelden en die je ook alleen zag als ze boven het gras uitkwamen. Wel leuk om te zien! Zondag zagen we elf leeuwen in de Ngorongoro-krater, maar ook van veraf. Het was wel spannend, omdat de leeuwen een groep buffels in de gaten hielden (en wij zaten vlakbij die buffels). We hoopten dat de leeuwen ze zouden aanvallen (de buffels hadden namelijk geen idee dat de leeuwen er waren) maar dat gebeurde uiteindelijk niet, misschien waren ze op dieet of waren ze gewoon lui vandaag ;) We hebben overigens een idioot in ons midden die continu luidruchtig is en die helaas besloot mee te gaan op deze safaritrip. Zelfs toen we bij die leeuwen waren hoorde je hem continu praten, terwijl de chauffeurs erg duidelijk uitlegden dat je stil moet zijn als je dieren ziet omdat ze anders doorgaans weggaan. Ongelooflijk hoe dom sommige mensen zijn! Deze zelfde persoon besloot op zondag op de terugweg tijdens de tussenstop doodleuk een pizza te bestellen omdat hij zich niet lekker voelde, terwijl we maar vijf minuten zouden stoppen om even naar de wc te gaan en geld te pinnen. Aangezien deze jongen ook elke dag naar hetzelfde project gaat besloot ik donderdag al gauw voor de rest van de trip een tent te delen met de twee Engelse jongens (zij moeten in het hostel een tent met hem delen en hadden ook even geen zin in zijn gezelschap) dus gelukkig had ik de rest van de trip niet al teveel met deze figuur te maken.

Het leukste van de safari vond ik het slapen! Niet het slapen zelf natuurlijk, maar het slapen tussen de dieren. Toen ik vrijdag mijn tanden ging poetsen en naar de wc ging voor ik ging slapen, staarde ik op de terugweg recht in de ogen van een dier dat ik niet kon identificeren. De gids zei dat het een hyena was. Dat was wel even spannend! Een paar meiden die mee waren beweerden de volgende dag dat ze een uur lang elkaars handen vasthielden omdat ze gegrom van een leeuw naast hun tent hoorden. De gidsen zeiden echter dat het olifanten waren die tussen de tenten door liepen. Ik denk zelf dat de gidsen het beter weten, zij doen dit voor de kost en bovendien zagen we voor we gingen slapen ook daadwerkelijk een olifant op een paar meter afstand. Toen we wakker waren zagen we overigens een hoop olifantenpoep vlakbij onze tenten. Dit lag er de dag ervoor nog niet ;) Zaterdag reden we naar de Ngorongoro-krater. Rond een uur of vier 's middags kwamen we hier aan. Er is hier maar een kampeerplaats dus het was er behoorlijk druk. De toiletten waren op zijn zachtst gezegd niet al te schoon, maar behalve dat was het een geweldige ervaring. De kampeerplaats was gelegen aan de top van de krater. 's Nachts kregen we ditmaal bezoek van een buffel. Ik werd midden in de nacht wakker omdat ik voelde dat mijn been werd verplaatst. Mijn been lag tegen het tentdoek aan en het werd niet echt met een grote kracht verplaatst maar zachtjes. Ik wist in eerste instantie niet zeker of ik wel door iets werd aangeraakt, maar een seconde later hoorde ik een beest gras grazen en toen ik even later spiekte (toen het beest iets verder weg ging staan) zag ik dat het een buffel was. Ik moest eigenlijk naar de wc, maar ik besloot het maar even op te houden tot de ochtend ;) De chauffeurs zijn overigens gewapend met geweren, dus als er echt wat gebeurt kunnen ze schieten, maar ook zij hebben 's nachts behoefte aan slaap. Het is behoorlijk spannend om in niets meer dan een tent te slapen tijdens zo'n trip! Uiteindelijk vond ik dat het leukste van de hele safari. Om het safarigedeelte te besluiten, de Ngorongoro-krater was geweldig. Ik had hem al verschillende keren op Discovery Channel en National Geographic gezien, maar in het echt is hij nog veel mooier. Zondag daalden we in alle vroegte af naar de krater. Aan de rand ervan is het landschap erg woest, in het midden is het enorm groen en verbazingwekkend koel! Nou ja, niet echt koud, ik vond de temperatuur eigenlijk wel aangenaam aangezien ik al een paar weken in de hitte verblijf. In het midden van de krater ligt een groot meer. Naast de genoemde leeuwen zagen we hier zo ongeveer alle dieren die we al hadden gezien nog een keer. Erg leuk was dat we hyena's van zeer dichtbij te zien krijgen. Ook deze beesten liepen vlak voor onze jeep langs! Rond een uur of elf kwamen we aan bij een grote vijver waar nijlpaarden in ronddobberden. Bij deze vijver hebben we geluncht. Daarna reden we weer terug naar de kampeerplaats, waar we onze spullen inpakten en daarna teruggingen naar het hostel. Hier kwamen we rond etenstijd weer aan. Na het eten ging ongeveer iedereen nog ergens wat drinken, maar ik besloot om niet mee te gaan omdat ik erg moe was en maandag weer vroeg moest opstaan voor mijn project. Ik heb nog een half uurtje buiten gelezen (het komt niet heel vaak voor dat het zo rustig is in het hostel, even profiteren dus), even met Tom gekletst (een van de Engelse jongens, hij is helaas behoorlijk ziek geworden dus hij kon wel wat afleiding gebruiken) en rond een uur of negen ben ik gaan slapen.

Ik besef net dat ik een deel van de trip nog niet heb beschreven. Toen we vrijdag naar de Serengeti reden zijn we op bezoek gegaan bij leden van een Masai-stam. Dit was erg apart. Ik werd van tevoren gewaarschuwd door iemand die dit ook heeft gedaan dat het behoorlijk tegenvalt. Eigenlijk ben ik het hier wel mee eens, maar ik wilde het toch zelf zien, en het was wel degelijk interessant. Wat tegenvalt is dat het een beetje voelt alsof je een groep dieren in de dierentuin staat te bekijken en daarvoor betaalt. Het was overigens niet duur (omgerekend 10 euro per persoon). De leden van de stam verwlkomden ons met een of ander dans- en zangritueel. Nog nooit zoiets vreemds gezien haha. Aan het einde mocht een van de Engelse jongens mee springen op het ritme van de zang, wat vrij hilarische taferelen opleverde. Het dorp bestond uit een aantal hutten. We werden in tweetallen opgedeeld en elk tweetal mocht een hut bezoeken. De hutten waren erg laag en primitief. We mochten plaatsnemen op twee bedden. Pas na een paar minuten had ik door dat er op deze bedden ook kinderen en vrouwen lagen te slapen. Degene die met mij mee mocht gaan gelooft dit nog steeds niet ;) Verder legde de man die ons meenam naar zijn hut wat uit over de spullen die hij gebruikte. Hij kon echter niet wachten om ons mee te nemen naar een plaats vlak buiten het dorp (later zag ik dat alle andere tweetallen ook werden meegenomen) en ons van alles aan te smeren. Armbandjes, kettingen, ik kon zelfs speren en messen kopen. Dat voor belachelijk hoge prijzen. Ik hield vol dat ik niets wilde kopen, maar alle anderen (op de hostelmanager na) hebben iets gekocht voor veel te veel geld. Ze zijn erg slinks; ze hadden in no time door wie de hostelmanager was en namen haar mee naar een hut die wat verder weg lag dan de andere hutten, zodat de stamleden ongestoord konden proberen ons allerlei dingen aan te smeren. Al met al was het wel leuk om te hebben meegemaakt, maar ik vond ze erg opdringerig en het voelde een beetje alsof ze een kunstje opvoerden. Tot zover de safari en het bezoek aan het Masai-dorp.

Maandag begon ik mijn dag weer met een hoop nieuwe energie. Ik heb besloten me niet teveel meer aan te trekken van wat Ailsa allemaal wil en het gewoon te doen op de manier waar ik me het beste bij voel. Ailsa bood aan mijn Engelse les over te nemen zodat ik eventueel inspiratie kon opdoen. Van dit aanbod heb ik gebruik gemaakt. Na een half uur moest ze ermee stoppen, maar toen had ik inmiddels door dat mijn lessen vorige week eigenlijk helemaal niet zo slecht gingen. De kinderen waren veel rumoeriger tijdens haar les dan tijdens de mijne. Ik vind het ook niet eens lastig om de orde te bewaren, maar vooral om inhoudelijk les te geven. Ailsa deed in een half uur wat ik in ongeveer vijf minuten doe. Ze blijft ook tegen mij zeggen dat ik veel te georganiseerd ben voor dit project. En ik maar denken dat ik een chaotisch persoon ben... Anyway, het observeren gaf mijn zelfvertrouwen een behoorlijke boost en daarna heb ik de les weer overgenomen. Het meeste materiaal dat voorhanden is gebruik ik niet, omdat het voor 90% bestaat uit zelfgemaakte tekeningen die vaak eerder verwarring dan duidelijkheid scheppen. Zo liet Ailsa de kinderen vandaag een hoop tekeningen over het weer zien. Een van de tekeningen moet de Engelse benaming voor 'wind' duidelijk maken. Op de tekening is een wolk te zien met een enorm blij gezicht erin, een wijd opengesperde mond en wat tekentjes die op het blazen van lucht moeten duiden. Ik had echter het idee dat de kinderen dachten dat het om het woord 'blij' ging omdat het wolkje zo blij keek. Wat mij betreft kan zo'n tekening beter worden weggegooid dan worden gebruikt, tenzij je de kinderen duidelijk kunt maken waar het om gaat. Het lesgeven ging maandag verder erg goed. Ik probeer de lessen wat interactiever te maken en de lesstof wat meer in spelvorm aan te bieden om de kinderen geinteresseerd te houden. Aan het einde van mijn laatste les stuurde ik de kinderen naar buiten en bleef er een jongen wat langer zitten. Toen de andere kinderen weg waren zei hij 'Teacher', waarop ik hem aankeek en hij 'Thank you' zei. Hier werd ik erg blij van! Dit soort momenten zijn de frustraties die je van tijd tot tijd meemaakt meer dan waard.

De komende week ga ik me weer wat meer storten op mijn project. Daarnaast ga ik proberen mijn trip naar Zanzibar te regelen. Een aantal hostelgenoten wil ook naar Zanzibar gaan. Er is niemand die op dezelfde dag kan vertrekken als ik, maar de meeste mensen gaan wel een of twee dagen later. Waarschijnlijk ga ik er zelf volgende week vrijdag heen, ben ik er de eerste dag of de eerste twee dagen alleen en heb ik daarna weer gezelschap. Ik vind het prima zo. Komend weekend gaan we waarschijnlijk naar de hot springs, een of andere warmwaterbron (het water schijnt echter juist niet heet te zijn, maar juist een aangename temperatuur te hebben) in the middle of nowhere met wederom een mooie omgeving. Nog genoeg leuke dingen te doen dus! Volgens mij is mijn verhaal behoorlijk lang geworden, dus ik ga weer stoppen! Nogmaals bedankt voor al jullie berichten en de tijd en moeite om mijn verhalen te lezen! Tot snel!

  • 22 Januari 2013 - 17:36

    Marijke:

    De safari klinkt geweldig Jochem! Ik word steeds jaloerser als ik je verhalen lees :) Fijn dat je het zo naar je zin hebt!

  • 22 Januari 2013 - 17:39

    Floor:

    Ha Jochem,

    Wie is de Mol speelt dit jaar af in Zuid-Afrika en ik heb daar al een hoop mooie beelden voorbij zien komen. Jij maakt dit gewoon in het echt mee!! Het lijkt me bijna onwerkelijk om dat allemaal te zien en te ervaren.

    Heel goed van je dat je je grenzen aangeeft! Ik denk dat jij een heel duidelijk beeld hebt over hoe je het bestemet die leerlingen om kunt gaan en hoe je ze het beste wat bij kan brengen. Voor jouzelf is het een flinke oefening in geduld zo te lezen. Misschien ook niet verkeerd ;-) En ach, zo'n jongetje dat blijft zitten om je te bedanken... Om bij te smelten gewoon!

    Ik kijk uit naar je volgende verhalen!

    Liefs,
    Floortje

  • 22 Januari 2013 - 19:54

    Jochem:

    Safari was inderdaad geweldig! Ik heb vandaag een uur lang geprobeerd fotos te uploaden maar dat lukte niet... Hopelijk de volgende keer beter!

    Floortje, ik ben erg benieuwd naar Wie is de mol, dat is serieus het enige programma dat ik nu mis! Is het leuk? Het is inderdaad een goede oefening in geduld, de laatste dagen gaat het erg goed, maar ik wilde jullie ook de mindere kanten die je af en toe meemaakt niet onthouden. Neemt niet weg dat ik het nog steeds enorm naar mijn zin heb hier! Leuk dat je af en toe een reactie dropt!

  • 22 Januari 2013 - 20:11

    Peter:

    Wat een geweldige ervaringen in meestal positieve zin. Hou je haaks

  • 22 Januari 2013 - 23:46

    Carin:

    Ha zoon,
    Wat weer een ervaringen weer, waw!! Die nemen ze je niet meer af. Verheug me nu al op je verhalen als je weer thuis bent. Ik ben super benieuwd naar je foto's van de safari.. En dan dat ventje dat speciaal even blijft zitten om "dank je wel" te zeggen.. Een groter compliment kun je niet krijgen lijkt me, een welverdiende opsteker.
    Volg je eigen intuïtie en ideeën wat het project betreft, dan komt het allemaal wel goed.
    Veel plezier, geniet ervan!
    Liefs,
    Carin

  • 23 Januari 2013 - 11:34

    Collega Van Carin:

    Hallo Jochum in een gesprek met je moeder heb ik deze site bezocht, een levenservaring die je altijd van pas komt.
    Geniet van de tijd en lever vaker zulke verhalen, daar is het thuisfront heel blij mee, gr collega van je moeder Henk.

  • 23 Januari 2013 - 14:14

    Ingrid:

    Hay Jochem,

    Super om te lezen wat jij allemaal beleeft in Tanzania en met eigen ogen te aanschouwen hoe de film De Leeuwenkoning, werkelijkheid is geworden.
    Je verhalen schrijf je erg beeldend...heerlijk om te lezen. Spannend hoor om in een tent te slapen terwijl de dieren er langs lopen en er zelfs hun behoefte doen ;-) goodmorning!!!

    Blijf genieten en maak mooie herinneringen.

    Liefs vanuit een winters Nederland.

  • 24 Januari 2013 - 08:32

    Astrid Smits:

    Hallo Jochem,

    Goed te horen dat je zo van de safari hebt kunnen genieten. Top.
    Mocht je nog een keer twijfelen aan jezelf, denk dan aan het geweldige compliment dat je gekregen hebt.

    Genieten.....

    Groetjes Astrid

  • 26 Januari 2013 - 13:58

    Annie Nelissen:

    Ha Jochem, ik heb in gedachten onze safari weer beleefd, toen ik jouw verslag las.
    Het slapen in een tent is geweldig inderdaad. Dat was voor ons ook een hele ervaring.
    Succes nog de laatste week en dan veel plezier in Zanzibar.
    Groetjes Annie

  • 27 Januari 2013 - 14:13

    Gerrit Hendriks :

    Hoi Jochem,

    Wat een prachtige verhalen over jouw belevenissen "in den vreemde".
    Het Project: "onderwijs". Ik proef dat de projectmanager niet geheel op één lijn zit met jou wat betreft de lesvoorbereiding. Jammer dat ze zich niet wat meer heeft ingesteld op de plaatselijke didactiek van het vak.
    Het bewijs dat jouw aanpak wel degelijk aanslaat, werd gelukkig aangedragen door jouw publiek, mooi toch!
    Dan de safari.
    Nou, Jochem, ik vind het helemaal niet erg dat ik 's-morgens geen hulp krijg van een buffel, om mijn been wat te verleggen en ben helemaal tevreden met de trouwe hulp van Proteion Thuiszorg, die mij komt helpen bij het opstarten van de dag, door het op de juiste manier aantrekken van mijn steunkousen.
    Voor mijn "safari-ervaring" moet ik in gedachten terug naar de vijfde klas van de lagere school (nu groep zeven van de basisschool).
    Wij gingen dan een hele middag (!) naar de Schadijkse Bossen (op de grens van gem. Venray en gem. Horst, thans Horst aan de Maas.
    Er werden spelletjes gedaan en dan kon het zo maar gebeuren dat je oog in oog kwam te staan met .......
    een eekhoorntje!
    Het was pas echt schrikken als er een Bosuil over je heen vloog, die hoorde je namelijk niet aan komen.
    Ach, je moet alles in de tijd zien en in het juiste perspectief, voor ons was het, om het zo maar eens te zeggen: "hardstikke leuk en toch aardig".
    Hartelijk dank, Jochem, voor jouw gedetailleerde verhalen, geniet van alle belevenissen en indrukken.
    Alle goeds, opa . Jerusalem Venray.

  • 27 Januari 2013 - 21:18

    Jochem:

    @Pa en ma, bedankt, de ervaringen zijn inderdaad super :)
    @Collega ma: Leuk dat ook op moeders werk mijn verslagen worden gelezen!
    @Ingrid: Thanks! Het is inderdaad net de Leeuwenkoning in real life! Een aantal namen en woorden uit de Leeuwenkoning is echt Swahili. Simba betekent bijvoorbeeld leeuw, en Rafiki (de aap) betekent vriend.
    @Astrid Het compliment deed me inderdaad heel goed! De safari was super.. Tot over 2 weken op kamp :)
    @Opa Bedankt voor je uitgebreide reactie! Moest erg lachen om je safari-anekdote. Een eekhoorn en een bosuil, zo zo ;) Ik zit inderdaad niet helemaal op een lijn met de manager, maar probeer er maar het beste van te maken. Als ik terug ben kom ik snel langs!

  • 06 Februari 2013 - 07:27

    Linda:

    Ha Jochem!

    Vandaag eindelijk de tijd genomen om je verhalen bij te lezen en heb genoten :)!
    Afrika is een mooi land hè? Blij dat je uiteindelijk de keuze genomen hebt om te gaan?
    Genietse nog eventjes! En als je terug bent moeten we snel een x afspreken!!!

    Kiss

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jochem

Hallo! Leuk dat je een bezoekje brengt aan mijn profiel. Ik ga vijf weken naar Tanzania. Ik ga een aantal weken vrijwilligerswerk doen en wil daarnaast zelf het land verkennen. Via dit profiel wil ik familie en vrienden op de hoogte houden. Ik weet nog niet hoe vaak ik een verslagje ga plaatsen, maar voel je vrij om af en toe even te kijken en een reactie achter te laten! Groeten, Jochem

Actief sinds 02 Jan. 2013
Verslag gelezen: 747
Totaal aantal bezoekers 7707

Voorgaande reizen:

03 Januari 2013 - 07 Februari 2013

Tanzania

Landen bezocht: